Με όλο το σεβασμό, δεν μπορεί να τεθεί τέτοιο θέμα ως σοβαρή βάση για συζήτηση.
Ποιό είναι το καλύτερο αυτοκίΝΤΟ; Υπάρχει απάντηση;
Όχι, καθώς αν υπήρχε κάτι τέτοιο με τόσο γενική έννοια δεν θα υπήρχε δεύτερο. Δεν υπάρχουν κριτήρια στο ζητούμενο. Όλα τσουλάνε. Ποιο τσουλάει πιο γρήγορα; Ποιό είναι πιο άνετο; Ποιό χωράει περισσότερους; Για πίστα; Για ταξίδια στην έρημο;
Ενα πιο σωστό ερώτημα θα ήταν:
“Ποια ηλεκτρική κιθάρα προσφέρεται για metal σε Χ λεφτά;” Να υπάρχει μια παράμετρος τουλάχιστον!
Ακόμα και αυτό θα σου πουν πολλοί πως είναι άτοπο αφού μπορείς να παίξεις με όλες τις κιθάρες αρκεί να είναι ευκολόπαιχτες στα χέρια σου. Είναι υποκειμενικό το θέμα.
Τότε τι είναι αυτό που κάνει μια κιθάρα καλή;
Αντικειμενικά κριτήρια είναι η ποιότητα κατασκευής, τα ξύλα, τα ηλεκτρικά (μαγνήτες) και hardware ( κουρδιστήρια, γέφυρα, τρέμολο, κλπ).
Μετά πάμε στα υποκειμενικά κριτήρια όπως το χρώμα αλλά και αν σου “κάθεται” στο χέρι. Πχ μπορεί να έχεις μικρά χέρια και να προτιμάς λεπτό μπράτσο. Αυτό δεν καθιστά τις υπόλοιπες κακές όπως καταλαβαίνεις.
Σημαντικό ρόλο όμως παίζει ο συνδυασμός όλων. Είναι τέτοια η παγκόσμια εξέλιξη και γνώση στην τέχνη και παραγωγή, που χιλιάδες κατασκευαστές, κιθαροποιοί μπορούν να τα προσφέρουν σε επίπεδο πολύ πάνω από τον μέσο όρο. Ακόμα και φτηνές. Μπορείς να βρεις π.χ. μια πολύ ευκολόπαιχτη κιθάρα με υποδεέστερα υλικά. Η ηλεκτρική κιθάρα είναι επίσης ένα όργανο που μπορεί να αναβαθμιστεί σε hardware, οπότε ολοκληρώνεται το πακέτο και αντικειμενικά. Όχι απαραίτητα όμως και εμπορικά. Δηλαδή δεν σημαίνει πως θα την μεταπουλήσεις πάνω απο την αξία που έχει το συγκεκριμένο μοντέλο στην αγορά.
Αν ανοίξεις ένα βιβλίο για την ιστορία της κιθάρας θα μπεις στη λογική του γιατί όλοι μιλούν για Gibson και Fender. Κι αυτό κυρίως διότι ιστορικά είναι από τους πρωτοπόρους που δημιούργησαν σχολή στην σχεδίαση και μαζική κατασκευή. Δεν είναι βέβαια οι μόνοι αλλά αυτοί επέζησαν διαχρονικά και αναπτύχθηκαν εμπορικά.
Ετσι λοιπόν πάνω στα πρότυπα αυτά, αργότερα δημιουργήθηκαν εταιρίες που είτε προσέφεραν φτηνότερα αντίγραφα, είτε με μικρές διαφορές στις προδιαγραφές.
Και φυσικά υπάρχουν και άλλες που ναι μεν έκαναν διαφορετικά σχέδια αλλά όχι τόσο πετυχημένα εμπορικά, που δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν είναι καλές κιθάρες.
Οπότε το “Καλύτερο” είναι άτοπο θέμα για συζήτηση και υποκειμενική υπόθεση. Και όχι μόνο σε ότι αφορά τις κιθάρες.