Εδω έχουμε μια πολύ διαφωτιστική συνέντευξη του Elliot Scheiner που ήταν ο βασικός tracking και mixing engineer των Steely Dan, γνωστών για την εμμονή τους στην ποιότητα και τη λεπτομέρεια, με δίσκους αριστουργήματα, με αποκορύφωμα μουσικά και ηχοληπτικά το Gaucho. Άποψη που μοιράζομαι με πολλούς και είναι ο δίσκος που θα έπαιρνα μαζί μου σε ένα ερημικό νησί.
Προς μεγάλη έκπληξη του Tyler Burns που έκανε τις σωστές ερωτήσεις απο την άποψη ενός ηχολήπτη, ο ήχος του άλμπουμ οφείλεται σε λιτά, ποιοτικά και σωστά χειρισμένα μέσα. Τίποτα απο τα φούμαρα και τη χρυσόσκονη που έχουν τα πολυδιαφημισμένα “κρυφά” και απρόσιτα εργαλεία που αργότερα έγιναν plugins (αμερικάνικοι compressors, equalizers κ.α.) που όσοι ζήσαμε και δουλέψαμε εκείνες τις εποχές, δεν ξέραμε την ύπαρξη τους καν.
Μια καλή κονσόλα (Neve 8068) κι ένα πολυκάναλο (Studer A800 (mk I) 24-track στα 30 IPS, no NR) σαν αυτά που υπήρχαν σε πολλά επαγγελματικά στούντιο της εποχής με τα γνωστά μικρόφωνα (U87, 451, D12, SM57 κ.α.) και “κοινά” outboard μηχανήματα (DBX 160), πλην του plate reverb της EMT που ήταν απλά δύσκολο να βρεις λόγω κόστους, χρησιμοποίησε ο Scheiner. Ακριβά μεν (μιας και όλα τότε ήταν ακριβά) αλλά διαθέσιμα στο εμπόριο. Και προφανώς την γνώση της τέχνης και το εξαιρετικό αυτί του.
Για όσους δεν γνωρίζουν τον δίσκο εδω είναι όλος:
